Mijn creditcard zit in mijn portemonnee ‘voor het geval dat’. Gelukkig is dat sinds september 2015 niet nodig geweest, want de creditcard die in mijn portemonnee zit blijkt al 10 maanden vervallen te zijn.
Ongetwijfeld heb ik vorig jaar een nieuwe gekregen, in zo’n wit onherkenbaar envelopje waar dan een retouradres in Leeuwarden op staat. Alsof mensen, die uit zijn op bankpassen, dit niet begrijpen.
Afijn. Na het hele huis ondersteboven gehaald te hebben: geen creditcard. Oeps. Waarschijnlijk heeft deze een enkeltje papierbak gekregen.
Als je een bankpas kwijt bent zit er niets anders op dan dit melden bij de bank. Gelukkig kan dit ook op zondag want ik ben zo’n persoon die 10 maanden lang zonder creditcard kan, maar als ik weet dat hij kwijt is, daar acuut van in de stress schiet.
De alarmlijn dus. Het callcenter is op zondag waarschijnlijk niet zo gevuld, dus sta ik even in de wacht. Wist je trouwens dat als je in de wacht staat, met zo’n heerlijk irritant muziekje, dat je gesprek wel gewoon wordt opgenomen? Bij deze.
Na 28x gehoord te hebben dat een medewerker mij snel te woord zal staan, staat een werknemer mij te woord. Heerlijk, als bedrijven doen wat ze beloven.
Nu moet je niet denken dat je even snel iets regelt met een bank. Er volgt namelijk altijd een overhoring. Mijn geboortedatum, postcode, huisnummer, pasnummer en vervaldatum blijken slechts de opwarmer te zijn. Mijn oude creditcard is geblokkeerd maar ik krijg nog geen nieuwe. Die krijg ik pas na het beantwoorden van de bonusvragen.
“Heeft u ook een spaarrekening bij onze bank, en zo ja, welke?”
Het eerste deel van het antwoord weet ik, maar die brengt me op de ‘welke?’ vraag. Ik herleef mijn studieverleden en graaf heel hard in mijn geheugen. Het antwoord op de vraag héb ik wel eens ergens gelezen. Waarom is dit geen meerkeuze vraag?! Ik geef antwoord en de jongeman is tevreden. Goed geantwoord. 1-0
“Mag u op uw betaalrekening bij onze bank rood staan, en zo ja, met hoeveel?”
Kak. Dit heb ik niet geleerd. Geen flauw idee. Wederom geen meerkeuze vraag, dus ik ga voor optie E: eerlijkheid.
– “Geen flauw idee…” Helaas. 1-1
De spanning stijgt, het is tijd voor de tiebreaker.
“Wat is de laatste overboeking of pinbetaling geweest van uw betaalrekening, en welk bedrag was dit?”
Ja doei! Alsof ik dit uit mijn hoofd weet.
– “Goh, je weet ze wel te stellen hè? Momentje, ik zoek het even op”
Als mijn computer de laatste transacties geladen heeft, val ik even stil. Karma heeft zich namelijk bemoeid met de laatste overboeking en zit zich rot te lachen.
– “Ehm, goh, de laatste betaling is aan mijn pensionstal. En dat is dit schrikbarende bedrag”
Aan de andere kant van de lijn valt de headset bijna van de klapperende oren van de jongeman af. Maar ik scoor wel mijn laatste punt. 2-1. Ik krijg een nieuwe creditcard.
– “Hé, nu ik je toch spreek. Kan ik dat limiet misschien meteen verhogen?”
Nog geen reacties