Laatst heb ik mijn paardenspullen opgeruimd en kwam ik mijn oude cap tegen. Zo’n lekkere ouderwetse paddestoel. Maakte ik helemaal de blits mee op de manege, maar toen ik Diana kreeg vond ik het veel stoerder om zonder cap te rijden. Dat heb ik een tijd volgehouden, tot ergernis van mijn moeder, maar ik was 13 dus vond mezelf verstandig en bijna volwassen.
Het omslagpunt voor het wel weer gaan dragen van een cap, was toen Diana tijdens een buitenrit struikelde. Ik kon nog maar net voorkomen dat de inhoud van mijn hoofd als een geklutst ei op het asfalt smakte. Wijsheid komt dus toch met de jaren.
Jarenlang reed ik weer met mijn paddestoel rond. Ook tijdens mijn allereerste wedstrijd. Dat zal ik niet snel vergeten. Voorbereid dat ik was, had ik mijn cap ruim een dag van te voren in de auto gelegd, belangrijk gegeven: het was bloedheet buiten. Met een bibberend lipje en paniekerige ogen werd hulptroep mama ingeroepen: mijn cap was ontploft. Door de hitte was het plastic van de cap uit gaan zetten. Sindsdien droeg ik een paddestoel met een extra spoiler en heel veel zwart tape.
Naast het feit dat mijn cap op een half afgekloven muffin leek stond er ook steevast een rode streep op mijn voorhoofd als ik hem afdeed. Ik haatte die cap maar had nooit bedacht om een andere te kopen. Totdat ik naar Groningen verhuisde en ik de cap van mijn nieuwe buurmeisje een keer leende. Een Pikeur GPA. Hij zat heerlijk en je telde natuurlijk ook meteen mee met zo’n cap.
Nog nooit eerder had ik zoveel geld uitgegeven aan een cap, maar ik moest en zou ook een Pikeur GPA hebben. Destijds 300? euro. Ik weet het niet meer. Ik wist wel dat als ik van mijn paard stuiterde en iets hoorde breken, ik hoopte dat het een ledemaat zou zijn, en niet mijn cap.
Van die cap heb ik vele jaren plezier gehad. Het werd ongemakkelijk toen ik tijdens een wedstrijd wilde groeten en ik eerst mijn cap 10 cm omhoog moest schuiven, om te kunnen zien waar de jury zat. Tijd voor een nieuwe cap. Dat klinkt heel simpel maar hoe beslis je tegenwoordig welke cap je wilt? De keuze is gigantisch. Worden al die printjes, kleuren, keuze-opties en merken niet een beetje te gek?
Ja. In mijn ogen wel. Te gek dat de jeugd tegenwoordig enthousiast wordt van caps, in plaats van zonder cap rijden. Want voor de mensen die nog steeds zonder cap op een paard stappen: een cap staat zoveel beter dan die oogkleppen die je op hebt. Go for it, de keuze is reuze.
Nog geen reacties