Column

[Column] Saai paard

Kira haar eigenzinnige karakter zorgde altijd voor genoeg inspiratie voor mijn columns. De laatste tijd daarentegen is Kira nogal… hoe zal ik het noemen? Saai. 

Ze is braaf, ze is lief, ze komt naar me toe in de wei en ze hinnikt als ik aankom op stal. Ze krijgt van iedereen knuffels en snoepjes omdat ze zo lief is en niemand adviseert mij meer om tranquigel te geven voordat ik opstap (true story..)
We maken saampjes buitenritten en zelfs onze dressuurlessen zijn weer hervat. 

Ergens in mijn achterhoofd rinkelt een continue alarmbel, zo van ‘kan nooit lang meer goed gaan hoor!’ maar tot die tijd geniet ik met volle teugen. Kira ook, want doordat ze zo chill is val ik haar minder vaak lastig met halsters en zet ik d’r eigenlijk nooit meer vast. Ze blijft toch wel staan en hoe minder ik aan haar hoofd hoef te zitten, des te blijer ze is. Hoe handig is het dan dat ze altijd achter me aan loopt naar stal?

Bijna altijd dan, bedenk ik me, terwijl ik met een halster in mijn hand door de stal ren en ik Kira in de verte op een onbewoond weiland hoor neuriën. Oeps.

Verder lezen:

Nog geen reacties

    Plaats een reactie