Jacobskruiskruid; de dodelijkste plant die in de Nederlandse weides groeit. In de weide al niet welkom maar in het hooiland letterlijk levensgevaarlijk. Houd de wei daarom Jacobskruiskruid vrij! In deze blog alles over deze sluipmoordenaar.
Jacobskruiskruid? Dat is toch die gele plant die ook veel in de berm staat? Ja, Jacobskruiskruid heeft gele bloemen als het in bloei staat.
Wat veel mensen níet weten is dat Jacobskruiskruid in zijn eerste levensjaar nog geen gele bloemen krijgt en geheel groen is.
En ook zonder deze gele bloemen is hij verschrikkelijk giftig.
Het is dus belangrijk dat alles wat luistert naar de naam Jacobskruiskruid uit de wei wordt gehaald. Als de plant vers is zal je paard hem niet eten, wordt hij gemaaid is het echter een ander verhaal. Paarden herkennen de plant dan niet meer en zullen hem opeten. De plant is gedroogd helaas net zo giftig als vers.
Jacobskruiskruid, vanaf nu ga ik het JKK noemen, is een tweejarige plant. Dit houdt in dat hij in principe na 2 jaar afsterft. Het eerste jaar is hij geheel groen. Het tweede jaar krijgt hij gele bloemen. Deze bloemen vormen de zaden van de plant en als de plant gaat bloeien worden dit pluisjes die door de wind verspreid worden. De meeste zaden komen trouwens vlak in de buurt van de plant terecht. Zo kan je wei van één plantje opeens omgetoverd worden naar een wei met een heleboel planten. Dat wil je dus voorkomen.
Jacobskruiskruid herkennen
JKK is te vinden in alle formaten. Sommige planten worden wel meer dan een halve meter hoog, terwijl sommige plantjes heel bescheiden met 20 cm al een partijtje giftig staan te wezen. De éénjarige JKK is te herkennen aan:
- Groene veelvormige bladeren
- Hele jonge planten vaak een rozetvormige groeiwijze
- Paarsige kern
De tweejarige JKK is te herkennen aan:
- Rode stengels (overigens niet altijd!)
- Gele bloemknoppen
- Groene veelvormige bladeren
Zoals al eerder gezegd worden de gele bloemen de zaadpluizen van de plant. Tegelijkertijd begint de plant al te verdrogen en zijn de bladeren nog maar nauwelijks te herkennen. Dit vormt ook het grote gevaar wanneer het in hooi terecht komt: het is niet meer herkenbaar. Bovendien verpulvert het gedroogde blad in het hooi waardoor deze over een grotere hoeveelheid hooi verspreid kan zijn.
Jacobskruiskruid verwijderen
De beste manier om JKK te verwijderen is om dit met de hand te doen: met een schepje de hele wortel eruit halen. Vanuit een achtergebleven stukje wortel kan er een nieuwe plant groeien.
Gif spuiten kan ook, maar zeg nou zelf: wil jij je paard in een wei laten grazen waar gif is gespoten? Gewoon old-skool met een schepje eruit halen dus.
Trek bij het verwijderen van de plant handschoenen aan, want ook voor de mens is de plant giftig. Daarnaast kan het een reactie op de huid geven. Handschoenen it is.
Gooi de planten vervolgens in de groene grijze* container en laat ze zéker niet slingeren waar een (losgebroken) paard bij kan.
(*update: naar wat ik later gehoord heb is het beter om de planten in de grijze container te gooien, zodat ze niet bij afval komen waar compost van gemaakt zal worden en zaden verder verspreid kunnen worden)
Voorzorgsmaatregelen tegen Jacobskruiskruid
Het helemaal voorkomen van JKK in je wei is lastig. Wel zijn er een aantal dingen die je kunt doen om het risico zoveel mogelijk te beperken.
- Leer de plant vroegtijdig te herkennen zodat je deze voor het zaaien kunt verwijderen.
Dat moet geen probleem meer zijn na het lezen van deze blog toch? - Onderhoud je wei goed.
Jacobskruiskruid is dol op plekjes waar ze zonder veel weerstand kunnen groeien. Een wei die veel kale/kapot gelopen stukken heeft is een all inclusive resort voor JKK. Door je wei te slepen, te bemesten en te zaaien waar nodig is heet je de planten al minder welkom. Een stevige ondergrond met een dichte grasmat is de beste verdediging tegen JKK. - Creëer bewustzijn bij de omgeving.
Terwijl jij elke keer je wei afstruint naar JKK staat het bij de buurman een meter hoog. Niet ok. Breng het gevaar van de planten (uiteraard vriendelijk!) ter sprake en biedt aan om te helpen met het verwijderen van de planten. Het is vaak geen onwil, maar onwetendheid als de planten niet verwijderd worden.
Nog geen reacties