[Review] Petrie Athene rijlaarzen

Mijn eerste paar Petrie laarzen vergeet ik nooit meer. Echt. Nooit. Meer. Ik zie mezelf nog steeds op de bank zitten, terwijl mijn moeder met een verhit hoofd mijn rijlaarzen probeert uit te trekken. Het enige waar beweging in kwam, was de bank zelf. Sindsdien heb ik in kamp Cavallo gezeten, maar na 10 jaar ging ik weer voor een Petrie rijlaars. Of dit een goede keus is geweest? Lees verder voor mijn ervaring met de Petrie Athene.

Na een aantal laarzen gepast te hebben ging de Petrie Athene mee naar huis. Het Athene model is een polo model, dat wil zeggen dat de rits aan de voorzijde van de laars zit. Bovenin zit een gesp. Verder geen poespas.
De buitenzijde van de Petrie Athene is gemaakt van rundleer, de voering is van zacht kalfsleer. Er is nog een ander polomodel, het model Polo (ja, je verzint het niet). Petrie Polo is volledig gemaakt van kalfsleer. Voor de Petrie Athene betaal je rond de € 400,-. De kalfslederen variant Polo is een tikkeltje duurder: € 650,-

Veel laarzen van Petrie kunnen volledig op maat worden gemaakt. Dat is bij de Athene niet het geval, wel is er een uitgebreide maattabel van standaardmaten. Gelukkig was mijn maat op voorraad en kon ik ze direct mee naar huis nemen. En wat doe je met nieuwe rijlaarzen? Die ga je natuurlijk netjes inlop… oeps. Daar stap je meteen mee op het paard. De eerste paar keer waren wat wennen, maar eigenlijk reed ik er zo op weg. Soeplesse? Check.

De buitenzool van de laars is van rubber. De binnenzool heeft een ‘comfort voetbed’ en is uitneembaar. Fijn voor mensen die eigen zooltjes gebruiken, ook fijn om af en toe de zooltjes te kunnen luchten. Je kunt de zooltjes ook vervangen, ze zijn namelijk los verkrijgbaar.

Maar blijven ze ook mooi?

Wat me na een aantal maanden gebruik opviel is dat de binnenkant van de laars slijtage begon te vertonen. Niet schokkend, maar het leer werd duidelijk gladder en iets lichter. Dit is na ruim 1,5 jaar uiteraard nog steeds, maar het is niet veel erger geworden. Ik was bang voor witte plekken zoals je die bij kalflederen laarzen snel ziet, maar die blijven gelukkig uit. Aan de buitenkant van de laars is geen slijtage te zien. Het leer krast niet snel.
Handig om te weten; ik gebruik de laarzen 3-4 keer per week. Spuit na het rijden het zand en huidvet van de laars (yes, that’s right, gewoon de waterslang erop) en droog ze af met een handdoek. Daarna zet ik ze met spanners en een dichte rits in mijn zadelkast. 1x per maand smeer ik ze even snel in met wat laarzenwas.

De rits is en blijft de zwakste plek van een rijlaars. Na 1,5 jaar doet de rits het nog perfect en wil ik ook nooit meer een laars zonder rits. Een rits is zoveel makkelijker met het aan en uit doen!

Waar de laars bij mij wel echt kapot gaat is aan de binnenvoering bij de hiel. Het zachte kalfsleer kan mijn hielbot niet aan. Daarin zijn deze laarzen niet de enige, bijna al mijn laarzen en schoenen gaan daar kapot. Op een klein kaal plekje na blijft de voering wel in takt. Dit toont aan dat ik nauwelijks speling heb in de laars en dat hij netjes aansluit. Positief.

Eindoordeel

Toen de eerste lichte slijtage aan de binnenkant van de laars zichtbaar werd schrok ik, zo snel al!? Nu ik heb ervaren dat deze slijtage niet (snel) erger wordt heb ik er vrede mee. Je ziet het nauwelijks en als je aan het rijden bent zie je het al helemaal niet.
Het is jammer dat er bij de voering een kaal plekje is gekomen maar als ik naar mijn andere schoenen kijk is dit met mijn voeten volgens mij nauwelijks te voorkomen.
Ik heb er vertrouwen in dat de laarzen nog wel een aantal jaar meegaan. Misschien niet zo lang als mijn oude Cavallo dwangbuizen maar ik heb een kortere levensduur graag over voor het comfort van de Athene’s.

De laarzen zijn niet goedkoop maar in vergelijking met vele andere laarzen heel goed betaalbaar. Qua prijs/kwaliteitsverhouding zit je zeker goed. Behalve in het zwart is de Petrie Athene ook beschikbaar in bruin en cognac. Ik zeg: aanrader!

Wat voor rijlaarzen heb jij?